Thomas More College schoolkrant

Thomas More College Schoolkrant

Hij heeft nogal wat namen en formaten gehad.......

En of je er met trots op terugkijkt? Nee niet echt........ We laten niet voor niets hier alleen de buitenkanten zien.
(met dank aan John Klein voor de 'doos op zolder')


1965-1966	1966-1967	vanaf 1967

(Herinnering van Ben Marselis)
Ineens was ik hoofdredacteur van de schoolkrant, als opvolger van Antoinette. Het was niets officieels, je was het gewoon, geen verkiezingen, geen inspraak of wat ook. Het leek makkelijk, te krijgt veel kopij van leerlingen en docenten, je hebt advertentie inkomsten en de drukker doet de rest. En zo ging het ook in de eerste week. We gingen samen naar de Gijs, de ontwerper in Voorburg - hij leek op de latere professor Snape uit Harry Potter - en na een paar weken kwamen er 500+ exemplaren van de schoolkrant terug. Luxe dus.
Een dag later moest ik bij rector van Wijck komen : op de bel drukken en als het lampje ging branden mocht je naar binnen. De schoolkrant was te duur, ik kreeg 500 gulden op een spaarbankboekje met het dwingende voorstel om de schoolkrant voortaan te stencillen. Papier mocht ik zelf kopen, een schrijfmachine kreeg ik van de administratie, de 'dokterskamer' op de galerij heb ik erbij geritseld als 'redaktiekamer' en met dat nieuws mocht ik terug naar de redaktie. Nou ja, redaktie, het was meer een groepje dat het goed met elkaar kon vinden en af en toe werd er eens iemand aan toegevoegd of uitgegooid (sorry daarvoor).
Lid zijn van de schoolkrant redaktie bood zekere voordelen : ongesubsidieerde redaktievergaderingen bij iemand thuis (bedankt, José!), een redaktiekamer waar je in school een sigaretje kon roken of even kon 'ontsnappen' als het je allemaal teveel werd(!). Bij enkele docenten kon je zelfs verkopen dat je voor belangrijke schoolkrant business even iets eerder weg moest uit de les, teneinde, ja inderdaad, op de redaktiekamer even een sigaretje te roken.
We kregen zelfs vrijaf om onze 'reportages' te maken. Dat ging dan als volgt: ik vroeg bijv. de luchtmacht of er een leuke reportage inzat voor de schoolkrant en dan kwamen ze erg positief terug met de 2-daagse International Helicopter Rescue meeting in Engeland. Maar ja, dat was op dinsdag en woensdag. Geen nood, even op het belletje drukken van de rectorkamer en het verhaal vertellen. De rector was onder de indruk, proefwerken had ik uiteraard net niet op die dagen, m'n vader tekende een zgn. doodvalbriefje en ik dus naar England met de Luchtmacht. Alle Nederlandse luchtvaart journalisten waren ook van de partij, maar de Luchtmnacht had wel een apart pension voor me geregeld want ik was pas 16, nietwaar.
Ongeveer hetzelfde ging het met de Smaakmakers van Calvé: Anja Schaafsma en ik wilden er graag naartoe maar we kregen geen antwoord op ons verzoek. Dus hebben we maar in de schoolkrant gezet dat ze derhalve waarschijnlijk niet bestonden. Binnen twee dagen hadden we een reactie: ze bestonden wel en we waren van harte welkom. Uiteraard weer een halve dag vrij geregeld bij de rector en wij naar de Smaakmakers. OK, toegegeven, ze bestonden maar de pinda's werden niet handmatig stuk voor stuk gecontroleerd zoals ze in de TV reclame lieten zien maar door een machine. Leuk bezoek geweest, weken lang pindakaas van gegeten!
En dan moest de schoolkrant nog geproduceerd worden, we schreven eigenlijk alles zelf. En dat moest ook wel, want de befaamde kopij bus, in de aula, naast de ingang van de bibliotheek, stroomde nooit echt over van ingezonden kopij. Er zat zelfs nooit wat in. Als een eigentijds kantoor gingen we dan aan de slag met Gestetner stencils en felroze Gestetner stencillak. Arlene Berends en ik konden goed typen, dus dat hielp. Het was nog even opletten, want de schoolkrant was A5, dus paginas 1 en 2 stonden niet op hetzelfde stencil! Onze tekenaar Kees van der Velde was uiteraard briljant en het hoofd van mijn oude lagere school, Cees Hendriks, was zo vriendelijk om ons op hun apparaaat elektronische stencils te laten maken voor fotos en tekeningen maar die stencils moest ik eerst per stuk (!) kopen bij Gestetner ergens bij de Laakkade. De hele school - zijn school niet de onze - rook dan naar een soort licht vuurwerk.
Uiteindelijk leverde ik de stencils in bij de concierge die dan vervolgens zei dat hij er geen tijd voor had, maar die dan dus wel met een glimlachje meteen begon en subliem werk leverde : stencil op de machine vastmaken, inkt aanbrengen, proefdraaien, ingrijpen als het weer fout ging enzovoort. Ook voor hem was het een uitzoekwerk want de stencils waren portait formaat maar het moest wel landscape geprint worden voor een A5 formaat dus ik denk dat het papier dus 4x door de stencil machine moest!? Ik kan me hier vergissen, het klinkt zo ontzettend omslachtig!
Als het allemaal goed gegaan was - en dat ging het niet altijd, dus had ik gelukkig weer een reden om iets eerder uit de klas te ontsnappen - dan kregen we bergen met papier en kaften die gesorteerd en geniet moesten worden. Ook daar is nog een foto van! En als laatste werden ze uitgedeeld, en uitgewisseld met andere scholen waardoor we als prettige bijkomstigheid als redaktie werden uitgenodigd voor de schoolfeesten in Den Haag! Daarover zal ik heel misschien nog wel eens iets schrijven (Aad en Jacques, ik zal het eerst ff met jullie checken........)

Antoinette Kluiters weet nog (in 2021!) waarom onze schoolkrant ooit "Piemeltje" heette: Thomas en Mora werd op de omslagen omschreven als "orgaan van het Thomas More College". Met onze puberhumor dacht een deel van de toenmalige redactie tijdens een eindbijeenkomst bij de drukker een veel beter orgaan te kunnen verzinnen. "Weten jullie het zeker?", vroeg de drukker nog. "Ja!" Daar hebben we nog last mee gekregen. Boze directeur, veel boze ouders. En het het ergste: het budget voor de schoolkrant werd fiks teruggeschroefd en het eindontwerp moest voortaan ter goedkeuring worden voorgelegd. Weg vrijheid voor de toekomstige redacties. Maar goed: het TCM heeft voor één keer een echt orgaan gehad.

Mag ik alle redaktieleden van toen nog even bedanken voor de leuke tijd : José Loof, Arlene Berends, Magda de Vette, Kees van der Velde, Paul van der Spek, Anja Schaafsma, Jacques Steijn, Marcel Grosveld, Trudy Meijer, Jet Meijer, Cor Duijndam en ik hoop niemand vergeten te zijn! Zeer veel dank uiteraard aan de concierge (hoe heette die nou, ik 'zie 'm voor me'??)

Niet eerder gepubliceerde fotos van redaktie aktiviteiten in 1970/1971

(fotos van Ben Marselis)


Foto 1 : Paul van der Spek en Arlene Berends, in de redaktiekamer	Foto 2 : vlnr. Kees van der Velde, mevr.vd Ende, Marcel Grosveld, Trudy Meijer

Foto 3 : Arlene Berends, Kees van der Velde, Jet Meijer	Foto 4 : zittend, achter berg papier Jacques Steijn, staand vlnr. Marcel Grosveld, Magda de Vette, Ben Marselis, in de bibliotheek

Niet eerder gepubliceerde fotos van de redaktie in 1970/1971

Het jaarlijkse bezinningsweekend van (deel van) de redaktie en een (deel van) het lezerspubliek
(fotos van Ben Marselis)


vlnr. Anja Schaafsma, Marcel Grosveld, Trudy Meijer, Jet Meijer, Ben Marselis, José Loof, Paul van der Spek, Jacques Steijn	vlnr. Paul en Anja, Ben en Trudy, Marcel en Jet, José en Jacques