Thomas More College

De leraren en leraressen 1966 - 1972

in onze tijd: meneer en mevrouw, dus

Allereerst onze topper, onze meest gewaardeerde docent.

M.A. (Maarten?) Kroon (Wiskunde) Meneer Kroon heeft veel meegemaakt in de oorlog. Ik heb er het volgende van gehoord. Het schip waarop hij in 194x als krijgsgevangene werd vervoerd werd getorpedeerd in de Straat van Malakka. Hij overleefde (zwemmend, je moet je dat even voorstellen!) maar heeft daarna als krijgsgevangene aan de Birma spoorweg gewerkt. Een goede docent met interesse voor de resultaten van zijn leerlingen maar hij kon zijn geduld verliezen :
Rob Laas zat vooraan in de 2e klas bij meneer Kroon. Geheel onverwacht ontstond er een klein meningsverschil tussen meneer Kroon en Rob Laas. Meneer kroon zei 'jij hebt geen gelijk' waarop Rob antwoordde 'nee meneer, U heeft geen gelijk'. Er viel een doodse stilte in de klas. Meneer Kroon liep rood aan, werd kwaad, weifelde even en sloeg met een klap zijn 1 meter lange lineaal kapot op het bureau van Rob. Rob vluchtte de klas uit, ik weet niet hoe het is afgelopen maar hij zat na enige tijd gelukkig wel weer in de klas (Ben Marselis).
In de eerste klas kregen we wiskunde van meneer Kroon. Dat was een man met het hart op de goede plek maar hij had een nogal explosief karakter. Het was op een gegeven moment wat rumoerig en er werd door X wat rotzooi naar het bord gegooid. Kroon ging toen helemaal uit zijn panty en wilde weten wie dat gedaan had. Doodstil natuurlijk. Totdat X die de eerste klas voor de 2e keer deed (hij was gewoon blijven zitten) zei dat hij het gedaan had. X moest in de 'grote' pauze bij Kroon komen. De eerste vraag van Kroon, die inmiddels gelukkig al wat gekalmeerd was, was natuurlijk: X, waarom heb je dat gedaan? Wat X toen zei was echt ongelofelijk. Hij zei: 'ach meneer Kroon, natuurlijk heb ik het niet gedaan. Maar al die kindertjes zitten net op de grote school en die zijn nog zo klein. En ze zijn natuurlijk bang voor de gevolgen. Dus toen heb ik de schuld maar op me genomen'. Kroon schoot helemaal vol en zei: 'X, je bent een goeie jongen. Ga maar.' (Aad Schijf)
Ik wil nog even zeggen dat ik Kroon een schatje vond, hij kwam met zijn kleine indische vrouwtje op de fancy fair in de fietsenkelder en ik weet niet meer of ze toen net een baby hadden of dat hij daarna glunderend vertelde dat hij vader was geworden van een dochter! Helaas is hij dus niet zo lang daarna overleden, helemaal triest allemaal als je nu ook over die Birmatijd hoort! (Marie-José)
Ik ben het helemaal met Marie-José eens. Posthume hulde aan meneer Kroon! Wiskunde vond ik, zeer zeker ook door hem, een leuk vak. Ik zie hem nog staan letterlijk gewapend en zwaaiend met die grote houten passer en driehoeken, snerpende krijtgeluiden makend op het bord en daarna bulderend lachend wanneer hij een probleem had opgelost. Tja, als er dan iemand als Rob Laas was, die zei: U hebt geen gelijk, dan kon je maar beter onder de bank duiken (Paul Kester).
Kroon was een keer zo boos dat de hele klas een proefwerk zeer slecht gemaakt was dat iedereen het proefwerk door zijn ouders moest laten tekenen. Ik had een 3 en ik zag de bui thuis al hangen. Gelukkig had ik ook nog een paar oude proefwerken met een 10 in mijn tas zitten en die heb ik toen ook maar laten tekenen. Reactie: 'goed zo, jammer van die 3' (Theo van Veen).
Ah, die Kroon. Die man staat iedereen toch wel in het geheugen gegrift. Ik zat in 1C naast Marie José van der Hoeven. Voor ons zat Bert Kaptein en daarnaast volgens mij Paul Kester of Luuk Kok. Afijn, Bert moest voor een overhoring naar het bord komen. Maar Bertje was zo zenuwachtig dat hij geen antwoord goed had. 'Jij hebt niet geléérd, jongen' riep Kroon en ging met de liniaal achter Bertje aan, die hard en gillend weg holde. Ik was zelf ook geen ster in wiskunde - nog steeds niet - en was reuzeblij dat Marie José die een kei daarin was, naast me zat (Letty Klerks).
Een groot man, die Kroon. Hij had iets onhandigs over zich, met die grote handen. Ik heb ooit gehoord, ik geloof van Verhaaren, dat hij de Birma spoorweg is ontvlucht en een guerrilla oorlogje heeft gevoerd in de binnenlanden van Thailand. Of het waar is weet ik dus niet! Zal eens zoeken of ik er in een boek ergens iets over kan vinden (Ben Marselis).

De lijst is behoorlijk volledig maar er zou iemand kunnen ontbreken, dus als je nog meer namen weet laat het even weten, liefst met foto en herinnering.

Mw. Aangenendt, H.A. - Nederlands

Arnold, F.J.C.M. - Scheikunde Meneer Arnold rookte pijp (met dekseltje, zelf gemaakt!) in de klas tijdens de scheikunde lessen!!?? Arnold herinner ik me als scheikunde-leraar die ons uitlegde hoe een of andere beroemde scheikundige, Torricelli denk ik, met zijn 'buis' bovenop een berg heen en weer stond te wiebelen. Ook het moment waarop ik nietsvermoedend een erlenmeyer (zo heet dat toch?) uit de zuurkast pakte en er lekker mee ging schudden terwijl het ding juist een weekend in rust had doorgebracht om alles te laten bezinken, is me bij gebleven, evenals het vermoeden dat ik toen reeds had dat de betavakken niet echt iets voor mij waren. Ik heb een zoon die aan het promoveren is in scheikunde ...(Joop Berding)

Ausems, Pater Th.W.A. - Nederlands

Baan, H.M.J. - Engels Hr. Baan; ik kreeg in de 1e of 2e klas op zaterdagochtend Engelse les bij hem. Zijn lokaal lag helemaal aan het eind van de gang. Meestal kwam hij te laat en dan kwam hij eindelijk aansloffen, sigaret in één van zijn mondhoeken, stropdas scheef en zonder ons als wachtende groep leerlingen te groeten, probeerde hij de sleutel in het slot van het lokaal te steken. Dat lukte slechts na enkele pogingen. Je kunt je ongeveer voorstellen hoe die les verder verliep. (Paul Kester)

Blitz, C.C. - Geschiedenis. Ook herinner ik me de enige keer dat ik de klas werd uitgestuurd. Dat was tijdens geschiedenis bij Blitz. Ik zat met een gummetje en een aansteker te klooien, waarbij het gummetje in de fik vloog. Ik moest er toen uit. Toen ik de volgende dag mijn strafwerk niet had gemaakt mocht ik er niet in, waarna Ben de Vries opstond en samen met de hele klas naar buiten ging (Jan van der Kleij).

Blok, H.A.M. (Henk) - Natuurkunde. Henk was een jonge docent die nog aan het studeren was. Toen wij eindexamen deden, haalde hij zijn bul in Delft. Verschillende klasgenoten van mij zijn nog naar de buluitreiking geweest. Meneer (Henk) Blok nodigde ons ook bij hem thuis uit. We zijn in ieder geval een keer met een groepje bij hem en zijn vrouw op bezoek geweest in Scheveningen. Hij ging er prat op dat hij alle manieren van spieken kende en dat we dat niet hoefde te proberen. Zelf had hij vaak spiekbriefjes in zijn stropdas gestopt vertelde hij ons meer dan eens. Bij een van de tentamens kwamen de jongens van de klas allemaal met een stropdas om. Hij kon er wel om lachen (Joyce Groot).

Blokland, F.J.M. - Wiskunde. Dhr. Blokland was ontzettend aardig en wilde denk ik iets meer bij "ons" horen dan bij de staf. Hij woonde nog bij zijn moeder (1971/1972 ) waar we ook een keer een klassenfeest hebben gehouden (Threes Smijs).

Bonsema, Franz - Duits. Klein mannetje, streng, vond ik maar mijn Duits was ook erbarmelijk (nu heel wat beter) en we vermoedden toentertijd dat hij iets had met de handarbeidjuf maar haar naam weet ik niet meer (Anneke Wortel).

Buchner, A.J.M. - was een Oostenrijker, hij gaf Duits. . Hij beweerde een keer dat hij zeker 50 push ups kon doen wat we uiteraard niet geloofden en dat ook luid kenbaar maakten. Maar Buchner liet de banken opzij zetten en hij deed 50 push ups. Die dag had hij gewonnen (Ben Marselis)

Capel, Mej. M.E. (Ria) - Nederlands. Ria Capel werd mijn leraar Nederlands in de 4e klas (havo) en droeg ons voor de herfstvakantie op om te gaan beginnen met de boekenlijst voor het eindexamen. We moesten allemaal een boek lezen en daarvan een samenvatting maken. Niemand had daar zin in, in de herfstvakantie en we schreven bijna allemaal een samenvatting uit een uittreksel boekje over. Na de vakantie kwamen we de klas binnen. Ria had alle tafels in carrévorm gezet (ook zo'n leuke, ze vroeg af en toe of we de tafels even in carré wilden zetten en dan was er altijd wel een klasgenoot die opmerkte: "ja dahag, da's helemaal in Amsterdam.") en op twee tafels in het midden lagen de boeken die we zogenaamd allemaal gelezen hadden. Ze begon ons één voor één te fileren en begon met Joop Apperloo, een rasechte Hagenaar, zoon van een slager. "Welk boek heb jij gelezen, Joop?" vroeg ze hem als eerste, waarop Joop antwoordde: "Karaktah, van Bordewassah." De naam Bordewijk was al weggezakt en toen Ria hem vroeg of hij de kaft van het boek kon beschrijven, lukte hem dat natuurlijk niet: hij had het boek nooit gezien. Zo werden we één voor één gefileerd en we lieten het voortaan wel uit ons hoofd om een uittreksel boekje te gebruiken in plaats van het echte boek te lezen. Het gaf mijn passie voor Nederlands een impuls. Bijdrage van: René van Pelt 2020 - Verlichtevertelkunst.nl

de Cecco, Mej. Th.P.A. - Nederlands

de Groot, A.C. - Naaldvakken (wat een woord!)

de Lange, Jan - Wiskunde (1969-1971)

den Brinker, A.H.M. - Handelswetenschappen. Hij zou nu tegen de 100 zijn......Bij de eerste les van het schooljaar werden de namen uit het klasseboek geverifieerd. Bij Antoinette aangekomen vroeg hij 'is het Gilbert of Gilbert? Antoinette antwoordde stoicijns, "het is zjielber, meneer" waarop wij allen in lachen uitbarstten. Hij heeft het ons nooit vergeven (Ben Marselis). Den Brinker, de accountant gaf ons naast boekhouden, handelsrekenen ook recht. De definitie van onrechtmatige daad, arrest Hoge Raad 1919???? Ken ik nog, denk ik, uit het hoofd: “een onrechtmatige daad is een handelen of nalaten dat indruist tegen de goede zeden, inbreuk maakt op een anders recht, of in strijd is met des daders rechtsplicht welke betaamt wordt in het maatschappelijk verkeer ten aanzien van een anders persoon of goed(??) (John Englebert). Die eeuwige sigaret en opgetrokken schouders van den Brinker en dat altijd op het randje van de tijd of er net over heen binnenkomen van die man, waardoor we er net niet tussenuit konde (Peter van der Bor). Van den Brinker kan ik mij ook nog herinneren dat hij de introductie van de kleurentelevisie (dat was omstreeks 1970) maar onzin vond (Fred van Veen).

den Dolder - Aardrijkskunde. Enige jaren geleden kwam ik haar tegen als huwelijksambtenaar in Zoetermeer, nee, niet mijn huwelijk (Letty Klerks).

de Vrede, L.W. - welk vak?

de Wildt, N.M.G. - Aardrijkskunde, conrector, rector. Dan had je conrector De Wildt, erst nog de secondant van van Wijck. Maria N. en ik, we zaten in klas 1D, waren verliefd, op elkaar nog wel. Haar moeder kwam daar achter, waarschijnlijk omdat ze Maria en mij onverwachts in haar kamer aantrof. Moeder vond het nodig om ingrijpende maatregelen te treffen. En zo gebeurde het dat de heer de Wildt geheel onaangekondigd - bij ons thuis moest de telefoon nog worden uitgevonden - op een zondagochtend (!), bij ons aanbelde. Hij maakte mijn moeder duidelijk dat er over mijn omgang met Maria was geklaagd - wat ik precies misdaan had werd niet geconcretiseerd - en dat elk contact met haar, vanaf heden, verboden was en of mijn moeder mij dat stevig wilde doen inprenten. Dan kende hij mijn moeder niet...- wat ook zo was (Joel Staffeleu)..

Diederix, Hans - Duits. Diederix had ik ook voor Duits en ik had mijn geschiedenis werkstuk over Bismarck naar het Duits vertaald (haha, met mijn duits!) en uiteraard pikte hij dat niet. Gevolg : een taak in de grote vakantie anders ging ik niet over naar de 5de (Anneke Wortel).

Eekhout - Scheikunde. Eekhout was toch een specaal figuur. Ik weet niet waarom bij mij ineens het beeld van mr. Bean opkomt. Misschien vanwege zijn colbertjasje. In ieder geval zie ik hem nog staan met de handpalmen in zijn ogen wrijvend, wanhopig omdat hij door Jacques weer eens in een hoek was gedreven: "nee, nee, Jacques, nee !" schreeuwde hij dan. Ook kwam hij een keer met een grote pleister op zijn wang het eerste uur de klas binnen stormen. Tja, was iets te laat want hij had zich bij het scheren gesneden. Als je dan die anekdote weer terugleest over het maken van het buskruit is de beschrijving van Eekhout compleet. Hoe zou het hem in al deze jaren vergaan zijn? (Paul Kester) Eekhout is weer helemaal te plaatsen. Ik ben ooit eens met Jacques van Oostayen bij de man thuis geweest. Hij woonde tijdelijk om de hoek bij mij (Vlierboomstraat Den Haag). Vreselijk aardige man. Ik zou een keer een 6 op een of ander rapport krijgen maar omdat ik tegen hem zei dat hij ook wel wist dat ik minstens een 8 waard was maakte hij er een 7 van. En zo hoort het ook (Aad Schijf)

Fikkers, B.A. - Staatsinrichting

Geelen, G.K.M. - Staatshuishoudkunde

Geest-Boon - Handvaardigheid

Geldof, J.P. - Engels Hij heeft ons de beginselen van de Engelse literatuur bijgebracht. De leerlingen waren hierin in het geheel niet geinteresseerd maar we konden wel bewondering opbrengen voor zijn enthousiasme. Serieus, ik kan me nog steeds de eerste regels herinneren van "Paradise Lost", dat hij zelf met grafstem op de band had ingesproken of althans een gedeelte ervan (gelukkig maar) : "of men's first disobedience and the fruit of that forbidden tree whose mortal taste brought death into the world" (Ben Marselis). En dan Geldof, die om aandacht te vragen altijd iets riep van ‘right-oooooooo (Peter van der Bor). Over Geldof schiet mij ook nog een leuk voorval te binnen. Hij gebruikte voor de literatuur die door hemzelf ingesproken bandjes op die ouderwetse grijze philips bandrecorder met die grote druktoetsen (zo een ding had ik toen zelf ook thuis). Op een dag aan het eind van de les vroeg ik nog wat aan hem. Ondertussen spoelde hij het bandje terug; dat ging goed mis; dat zag ik wel maar hij niet. Het bandje verdween namelijk in de bandrecorder zelf in plaats van op de spoel. Omdat ik moeite had mijn lachen in te houden ben ik weggelopen. En bij de deur aangekomen hoorde ik hem ineens paniekerig 'oooohhh, wat gebeurt er nu.....' roepen. Hoe dat verder is afgelopen met Geldof en dat bandje weet ik niet (Fred van Veen) Hij sprak altijd het Engels perfect uit. In de les moest iemand een stukje van Somerset Maugham voorlezen en daarin had iemand khaki trousers aan. Volgens mij was Ton Westbroek of Luuk Kok die het uitsprak als 'keekie trousers'. Nou, Geldof zijn tenen kromden in zijn Engelse maatschoenen: "No, no, noooooo, hij kéék niet, en hij had ook geen cake-ie bij zich. He wore khaaaaaki (met een hele lange korte a in zijn stem)!!!! Hij gruwelde er helemaal van. Ik kreeg er een lachstuip van. Nog steeds kan ik het woord khaki niet horen of zien of ik zie Geldof voor me. Rightie ooooo (Letty Klerks).

Gerrits, L.G. - wiskunde, natuurkunde.

Giebels, W.H. - Frans.

Goud, J.J.Th. - Handelswetenschappen

Gouverneur, D.H.M. (Thea) - Handarbeid. Zij ontwierp ook borduurpatronen. Ze had erg leuke ideen en opdrachten. We hebben bij haar een keer t-shirts bedrukt met een zelfgemaakt logo. We was ook erg actief toen er een leerlingenraad opgericht moest worden. Daar zat ze erg achteraan (Joyce Groot). Wij speelden in 5 Havo het toneelstuk "Je kunt het toch niet mee nemen" van Dimitri Frenkel Frank. Wij moesten een simpel decor bouwen en gingen te rade bij Thea Gouverneur. Uiteraard hadden we geld nodig, maar die gierige rector van Wijk wilde niets schuiven. Toen heeft Thea uit eigen zak 100 gulden gegeven en meegeholpen met het bouwen ervan. Geweldig mens, zij was ook de eerste die bij de eindexamenstunt in het zwembad dook op de buitenplaats. )Ernesto Tallo - 2022)

Gribnau, Th.K. - Frans, overleden rond 1973. Gribnau deed de deur van de klas op slot als er Sinterklaas werd gevierd. Hij vond het onzin (Joyce Hemmer). Gribnau gaf ons in 4 en 5 HBS-a Frans. Meestal scoorde ik onder de 6. Echter op het examen had ik zoiets als een 7½, Dat kon hij niet verdragen. Bij het mondeling kwam hij mij uit de aula ophalen. Vroeg mij lopend op de trap naar boven hoe ik mij voelde en hoe mijn voorbereiding was gegaan. Ik noemde hem een boek dat ik niet helemaal niet goed had gelezen, in de veronderstelling dat hij die gecommitteerde af zou houden mij dat boek te laten bespreken. Wat deed die ploert, toen wij net zaten begon hij direct over dat boek te vragen. Ik heb hem dat nooit vergeven. Hem er later naar gevraagd. Zijn antwoord was: je cijfers waren altijd lager dan zij tijdens je schriftelijk examen zijn, dus ik moest zorgen dat je lager uitkwam (John Englebert).

Groothuizen, J.A. - Gymnastiek?

Hamels, J.A.M. - welk vak?

Hamers, G.M.M. - Frans . Hamers zat altijd in zn neus te peuteren en als hij dacht dat niemand het zag schoot hij de vangst de klas in...(Threes Smijs)

Haring, - welk vak?

Haselager, J.G. - Biologie. Hij verhuisde naar het oosten van het land omdat alles hier zo verontreinigd was en hij vond het vreselijk dat iedereen zich waste met zeep en zo alle natuurlijke afweerstoffen van de huid verwijderde (Marie-José van der Hoeven)

Hazelhoff-Drossaers, C.F.Th.M. - Frans

Heesters, Mej. J.H.E.M. - Tekenen

Hesselink, W.H.A. - welk vak?

Hoogelander, B.Th. - Aardrijkskunde

Hoogstraat - concierge (althans, in 1966/1967)

Janssen, A.J.C.M. - Moderator. Als bonus moest ik ook bij moderator Janssen langs. Deze merkwaardige man had als opdracht gekregen mij seksueel voor te lichten. Helaas voor hem, waren de medische encyclopedie en Jan Wolkers hem reeds voorgegaan. Hij leek het zelf wel een enerverend gesprek te vinden. Moderator Janssen die tijdens een godsdienstles de klas voorstelde hem te vragen of hij weleens 'de katjes in het donker kneep'. Ik herinner mij niet dat die vraag onze klas nu zo leefde. Maanden later haalde diezelfde moderator mij plotseling uit een les. 'Wat voor Kwaad had ik nu weer aangericht?', vroeg ik mij met bonzend hart af. Of ik, voor de opening van het nieuwe schooljaar, in de Pius X-kerk een heilig gedichtje wilde voordragen. En of ik dat wilde...! Samen met een andere blonde jongen, werd ik uitgenodigd bij hem op de kamer in een pastorie in Scheveningen om te komen oefenen (Joel Staffeleu). Tenminste eenmaal per jaar werd de godsdienstles vervangen door een mis in de kapel beneden. Arno Jansen en ik werden als vrijwilliger aangewezen om misdienaar te zijn, jawel, in vol ornaat. het ging niet allemala vlekkeloos, ik hoor hem nog in paniek fluisteren: de kelk, de kelk!! (Ben Marselis)

Jorritsma-Lokkerbol - Frans. Ik weet nog dat ze Willem-Jan Krijgsman voor de klas riep om hem te overhoren. Het woord frigidaire, hij antwoordde doodleuk is ook frigidaire, waarop zij vroeg noemen jullie de ijskast thuis zo ? Hij glashard: ja (Anneke Wortel).

Koel - Natuurkunde. Die heeft het bij ons niet gemakkelijk gehad (sorry!). Op zich een aardige vent, zo staat mij bij maar kon voor geen meter de orde handhaven. Is na amper een jaar van school verdwenen (Fred van Veen).

Leive, J.J.Th - welk vak?

Lourens - Nederlands, de man van 'de zin'. Lourens hing ook wel eens het koord van de luxaflex om zijn nek en deed dan alsof hij stikte. Dat was tijdens een proefwerk. Klas Lachen, onrust, voor Lourens kennelijk een beetje te onrustig. Zijn maatregel: een onvoldoende voor de lachers. Wat een onrecht en een…… Ik heb hem daarna nooit meer gemogen (Joyce Hemmer). Van Lourens( wat een bikkel) kan ik mij nog heel goed 2 opmerkingen herinneren. De eerste was - heb je lullevedu - dit naar aanleiding van een opstel en de tweede was "nemen jullie Italianen altijd samen vrij", dit was weer naar aanleiding van de geboorte van mijn broertje op 27 augustus 1970. Moeders kwam mij dat vertellen om 08.00 uur 's ochtends. Ik direct Renato opgezocht en de rest van de dag waren wij redelijk beneveld (Ernesto Tallo).

Maassen, Mej. H.W.J. - Gymnastiek

Mertens, Mej. - Frans

Michielse, Godelieve (Zr.) - Geschiedenis. Check de examenstunt foto 4, rechts naast Mej. van den Hondel, misschien komen de herinneringen weer boven!

Pennock, L.P.P. - Tekenen, wellicht de docent met het meest verfijnde gevoel voor humor. Dhr Pennock had de gewoonte leerlingen aan te spreken met hun achternaam en daaraan toe te voegen: doe je naam eer aan, het maakte niet uit hoe je heette. (Joop Berding) Dat verzonken lokaal van Pennock, waar het strijk en zet lachen was en waar je bleef hangen wanneer tekenen het laatste uur van de dag was (Peter van der Bor).

Poublon, L.J.E.M. - Wiskunde . Wij meisjes hadden allemaal lang haar met een scheiding in het midden. Poublon vertelde mij op de laatste reünie dat hij zich onze haardracht nog nog heel goed wist te herinneren, omdat wij het als gordijntje gebruikten bij het spieken en hij ons dus niet echt kon betrappen. Was trouwens een heel aardige man. Hij kon mij met een heel diepe zucht een wiskundeproefwerk teruggeven waarop een onvoldoende prijkte en daarbij kon hij heel triest kijken, omdat ik het me niet gelukt was een voldoende te halen. Heb later nog bijlessen van hem gehad en dat heeft goed geholpen, opeens had ik het door (Letty Klerks).

Raymakers, L.G.M.J.T. - welk vak?

Rutten, J.L.J. - Natuurkunde

Saeijs, E.H. - Gymnastiek . Bij hem zijn we in de tweede gaan volleyballen en is de club Set-up/tmc opgericht en hebben we een aantal jaren leuk meegedraaid in de juniorencompetitie. Evelien vd. Laag haalde daarna zelfs het Nederlandse volleybalteam (Anneke Wortel)..

Samuels-Brusse, E. - Scheikunde Dhr Samuels Brusse was tevens apotheker, met zijn zaak op de Leyweg, hoek Hengelolaan. Hij hoefde niet zo nodig leraar te zijn, maar vond het wel leuk en deed het erbij. In de vijfde hebben Willem-Jan Krijgsman, Renato Guissepin en ik op Kerstavond van 00:00 - 03:00 uur bij hem in de apotheker gezeten omdat hij die nacht standby moest zijn. Kregen we nog bezoek van de politie om te zien of alles wel okee was. Dhr. Samuels Brusse kon altijd mooi verhalen over waterskiën en zijn snelle auto's (Alfa Romeo 2600 sport). Hij had toen net het tegenovergestelde gekocht, een Opel Admiraal. Ingrid Vermulst heeft in de zomervakantie bij hem gewerkt. Ze mocht pillen draaien (Jaap Koreman). Bij Samuels Brusse stond ik altijd op de gang, al schrijvend op het bord scheen hij altijd bij elk gegiechel te weten dat ik dat wel zou moeten zijn....en zonder zich dan om te draaien stuurde hij mij er altijd uit. Toen ik op het schriftelijk scheikunde 0 fouten bleek te hebben was hij heel sportief door aan te geven dat zijn lessen kennelijk niet veel meer hadden kunnen toevoegen (Threes Smijs).

Scholtes, C.A.M. - Gymnastiek, later conrector

Schreiner, Ton - Nederlands

Sippel, H. - Wiskunde In de eerste klas van de havo was meneer Sippel mijn wiskundeleraar, hij had nog in Indië gevochten en dat was aan zijn taal te horen. Toen ik weer eens mijn huiswerk niet had gedaan, riep hij woedend: "Jij aap, ik trap jou het raam uit!" Hevig ontstemd kwam ik die middag thuis en vertelde het aan mama. Enkele weken later kwam Sippel (hij was ook mijn klassenleraar) op huisbezoek (dat deden ze toen, echt waar). Ik zat in de slaapkamer naast de woonkamer en omdat er een heel dun glazen raam tussen zat, kon ik alles verstaan. Mama vertelde over mijn ontzetting over zijn opmerking en ik hoorde de leraar zeggen: "Mevrouw, ik zou nog niet de punten van mijn schoenen vuilmaken." Bijdrage van: René van Pelt 2020 - Verlichtevertelkunst.nl

Teunissen, A.H.J. - Nederlands, later conrector Als hijzelf geen les gaf, dan zagen we hem vaak buiten lopen. Astrid herinnert zich : heeft een van jullie ook de ervaring dat je Teunissen buiten schooltijd altijd wel ergens in de buurt van de school tegenkwam? Stonden we buiten op straat bij iemand in de buurt rond te hangen of te zoenen (ook toen waren er al hangjongeren), dan liep dat kleine dikbuikige kale heertje altijd wel ergens rond. De man bemoeide zich ook graag met je, misschien eerlijk bezorgd om je, maar goed. Ik kan me herinneren dat we een excursie hadden gehad naar het Evoluon. Gelukkig voor mij was dat samen met de HAVO, dus mijn toenmalige vriendje Peter v.d. Bor en ik misdroegen ons een beetje in de bus. Hij kwam de daaropvolgende week een keer na schooltijd op het plein naar me toe en vroeg of mijn ouders wel wisten dat ik met Peter omging. En dat er klachten waren geweest over ons: Eekhout???? Ik kan het me niet voorstellen van deze toffe leraar, maar goed, wie kan het anders zijn geweest. In ieder geval waarschuwde hij me ook nog eens dat ik beter wat harder kon gaan werken, want het ging niet zo best. En Ben weet nog: een vlieg vliegt in rechthoekige patronen en Teunissen liep in die patronen. Ik zat vaak in het aardrijkskundelokaal (1e verdieping boven de ingang), samen met Paul van der Spek. Beide zagen we dan Teunissen links de straat ingaan om dan rechts vanaf de Beresteinlaan weer terug te lopen. 10 minuten later kwam ie van rechts en ging dan linksaf etc etc. En niet soms maar vaak!! En wat een leuke felle oogjes heeft die Teunissen op die foto. Ik heb ook het idee dat de man ons echt iets probeerde bij te brengen (liefde voor literatuur of zoiets?) en dat met veel inzet deed. Eigenlijk best wel jammer dat je dat op die leeftijd niet kan waarderen. Ik weet nog wel dat ik daar vooraan in de klas zat naast Joel Staffeleu en dat de man ons werkelijk besproeide met speeksel. Wat wij dan weer erg overdreven gingen afvegen etc etc. (Aad Schijf)

Theunissen, M.A.Th. - Engels

Tomassen, W.G.J.M. - Geschiedenis . Als er een leraar is die mij de liefde voor een vak heeft bijgebracht dan is het wel Tomassen. Tot op de dag van vandaag profiteer ik van de basis die hij toen heeft gelegd. Drie aardige details: omdat ik nogal goed was in geschiedenis, mocht ik met enige regelmaat de les uit om in het winkelcentrumpje een pakje sigaretten, ik denk Caballero, te gaan kopen voor hem; Tomassen gebruikte een didactische methode die nu niet meer door de beugel zou kunnen, hij schreef namelijk het gehele bord vol met tekst, meestal letterlijk hetgeen hij vertelde en wij schreven dat over in ons schrift, en als laatste: hij gebruikte daarbij allerlei symbolen zoals pijltjes, naar links of rechts, omhoog en omlaag die symbool stonden voor een bepaald feit of ontwikkeling. Bijvoorbeeld: een pijltje omhoog betekent dat iets (bv. een oorlog) toenam; een pijltje naar rechts betekende dat het een uit het andere volgde (oorzaak-gevolg). Het frappante is dat ik nog steeds, zelfs vrijwel elke dag, van deze pijltjes gebruik maak, zowel in mijn werk als in mijn studie-activiteiten (Joop Berding). Ik ben het met Joop eens dat Thomassen een inspirerende leraar was. Ook herinner ik me die volgeschreven borden met pijlen en concepten als liberalisme, nationalisme, franse revolutie, etc. Ik vond het als 14-jarig jochie niet gemakkelijk om dat allemaal in een historisch verantwoorde volgorde te zetten, zeker niet tijdens de proefwerken. Op speciale dagen, ik dacht rond de kerst of andere feestdagen, ging hij iets speciaals doen, namelijk het voorlezen van de keltische liefdeslegende Tristan en Isolde. Ik ben natuurlijk een kultuur-barbaar als ik zeg dat ik dat daarna nooit meer gelezen heb. Maar in het algemeen is hij een leraar die van mij een ruime voldoende krijgt (Paul Kester). Geweldige man vond ik het en ik heb hem 5 jaar gehad. Net als Joop Berding gebruik ik nog steeds zijn pijltjes en gekruiste zwaardjes (=oorlog). Kon fantastisch voorlezen idd, Tristan en Isolde is mij ook altijd blij gebleven. Ieder jaar werd er een zoon geboren bij hem en had hij een nieuw pak (Anneke Wortel).

van Delft, H.C.M. - Frans

van den Hondel, Bernadette - Engels. Bij Van den Hondel deed ik in de vijfde klas eindexamen Engels; ik was er behoorlijk goed in, daarom klikte het waarschijnlijk wel. Eén van de boeken die ze mondeling examineerde was The Old Man and the Sea van Hemingway (Joop Berding). Die gebalde vuistjes en dat kordate loopje van Hondel (Peter van der Bor).

van der Beek, C.A.M. - Gymnastiek Cees van der Beek woont in 2022 ergens in Nederland.

van der Ende, mevrouw, Moeders - Concierge ) Zij stond altijd klaar met raad en daad. Daar kon je altijd terecht! Zij is inmiddels (2022) 89 jaar en nog net zo sneldenkend als destijds. Mevrouw van der Ende (Moeders) was een zeer bijzondere vrouw met een hart van goud. Zij verstond de kunst om op een strenge doch eerlijke manier met ons pubers om te gaan. Zij werkte hard om de kantine te verzorgen en een tweetal mensen aan te sturen. Ik zal nooit vergeten dat ik na mijn verjaardag een enorme kater had en dat ik 's middags repetitie van het toneelstuk had maar toch 's morgens naar school was gekomen, alleen was ik zo brak dat ik niet naar de lessen kon gaan. Ik sloop stiekem achter het toneel in de aula en ging daar liggen slapen. Uiteraard had moeders met haar voelsprieten mij gespot en kwam stilletjes achter mij aan. Zij vroeg mij waar ik mee bezig was en heb haar het verhaal verteld. Haar reactie was: "Blijf maar lekker liggen jongen, ik zal je niet meer storen". Ik ben haar daar nog steeds dankbaar voor want ik kon 's middags wel repeteren. Iets anders was ook zo mooi. Ik kreeg namelijk op mijn 17e nog een broertje en zij kwam dat om 08.00 uur 's ochtends, ik was net op school, aan mij vertellen en gaf mij een dikke zoen. Zij heeft ons ook geholpen met een klasseavond, waarbij ik spaghetti Bolognese had gekookt, te faciliteren in de keuken van de kantine. De heer Diedericks en mevrouw van den Hondel waren als leraren aanwezig en natuurlijk at zij ook mee.(Ernesto Tallo - 2022)

van der Linden, M.A.F. - Nederlands . Leuk om die foto van de nederlandse leraar Van De Linden te zien. Ik herinner me ineens weer dat hij al die nationale trots op het vlak van sport maar onzin vond. Volgens mij was het de tijd van de europese en wereldtitels van Ard Schenk en Kees Verkerk, waar elke sportminnende nederlander naast zijn of haar schoenen liep van trots. Van de Linden bleef er stoicijns onder (Paul Kester). Bij de Nederlandse leraar, Van der Linden(?) heb ik eens een tubetje nepinkt op zijn witte overhemd leeggespoten. Hij was zo’n keurige man. Hij was woedend en rende me op het trappenhuis achterna want hij wist niet dat de blauwe kleur zou wegtrekken. En ik wist niet dat hij zo hard kon lopen (Joyce Hemmer). Van der Linden, met de merkwaardige voorletters -MAF-: liet op band de Nederlandse cabaretgeschiedenis horen, tot en met de toen populaire Lurelei en NAR (Ivo de Wijs), Jaap van der Merwe. Dankzij die lessen is cabaret altijd een van mijn interesses gebleven (Joop Berding). De heer van der Linden ben ik vaak tegengekomen in het Benoordenhout waar wij beiden woonden. Hij woont nog steeds in de Mauvestraat. Later kwam ik hem tegen in het verzorgingshuis waar mijn schoonmoeder woont in de Goetlijfstraat. Hij kwam daar als vrijwilliger om met mensen buiten te gaan lopen. Echt een sociale lieve man.(Ernesto Tallo - 2022)

van der Pol, J. - welk vak?

van der Pols, R.H. - welk vak?

van der Voort, N.M.M. - Engels

van der Wildt, Rob - Handelswetenschappen. Met van der Wildt zijn we een halve dag naar Amsterdam geweest (de Beurs, uiteraard) gevolgd door de Chinees in de Binnenbantammerstraat en een zeer softe sexfilm. Qua lesgeven in handelswetenschappen was hij een van de betere docenten, met veel geduld (en dat had je wel nodig bij ons!) (Ben Marselis). Met name 5A en denk ik in mindere mate 5HAVO Handel uit die tijd zijn deze man volgens mij door alle opgelopen achterstand vanwege ziekte van Den Brinker wel erg veel dank verschuldigd (Fred van Veen).

van Driel, H.W. - welk vak?

van Haaster, L.H.J. - Duits

van Hagen, L.C. - Muziek (!) een vreemde man, als ik het zeggen mag. Daar kwam nog bij dat het vrijwel ondoenlijk was om ons noten te leren lezen. dat is ook niet gelukt. Klassieke muziek was ook niet echt 'in'. Ik kan met herinneren dat we bij de Bolero van Ravel een tekening moesten maken van waaraan we op dat moment dachten. Ik weet niet wat hij dacht, maar dat dus in ieder geval niet. Ik heb toen maar een bovenaanzicht van een F104 Starfighter getekend, wat de anderen hebben getekend weet ik niet maar we hebben er achteraf wel om gelachen (Ben Marselis). Dan was er nog een muziekleraar die in het souterrain les gaf. Een oudere man met een vlinderdas. Wie kan zich nog zijn naam herinneren ? In zijn les leerde ik kennismaken met de Bolero van Maurice Ravel, en ging ik direct met hoofdpijn naar huis. Ik heb dat muziekstuk nooit meer gemogen. Wel mochten we onder het luisteren naar klassieke muziek legaal ons huiswerk maken. Toch wel sympathiek (Paul Kester) Hij heeft denk ik nooit geweten dat hij met het draaien van klassieke muziek, waar je je huiswerk bij mocht maken, de grondslag legde voor mijn belangstelling daarvoor. Zo herinner ik me de verpletterende indruk die de ‘Sacre du Printemps’ van Stravinsky, ergens in 1967, op me maakte. Tot op de dag van vandaag een van de werken die me het meest dierbaar zijn (Joop Berding)

van Konijnenburg, W. - Wiskunde

van Kraay, I.S.A.J. - Geschiedenis, is in 1967 naar Curacao verhuisd. Meneer Kraaijs had de bijzondere gewoonte om aan veel namen bij de uitspraak een -s- toe te voegen. Wij leerden over Hitlers en Mussolinis. Ik heb dit historisch feit nog even met Joop Berdings gechecked en hij kon het zich ook herinneren (Ben Marselis). Kraay(s) bracht ons in contact met de oude Grieken. Ik heb even Griekse mythen en sagen van Gustav Schwab (pocketuitgave 1964) uit mijn boekenkast gepakt; het hangt van plakband aan elkaar, maar wat een rijkdom, nog steeds (Joop Berding).

van Putten, F.H. - Scheikunde

van Reenen, J.H. - welk vak?

van Son - schoonmaker Die Van Son stond iedere ochtend te controleren of, in mijn geval, de motor van mijn Puch wel uitstond bij het binnenrijden van de fietsenkelder. Stond 'íe stiekem te kijken om het hoekje. Ach, je weet wel hoe dat ging toen ook andersom, starten in de kelder en dan brullend de helling op naar buiten. Stond'íe er ook weer, tierend, zelfs op de zaterdagochtend (Fred van Veen).

van Vierzen, H.C. - welk vak?

van Voorst, Frieda - Tekenen Frieda was leerling op het tmc van 1961 tot 1966. In 1966 ging ze naar de Akademie en kwam terug als lerares tekenen (part-time) in 1970 tijdens het bewind van rector van Wijk en bleef tot 1981. Sinds 1988 woont en werkt ze in haar atelier in Garzeno, een bergdorpje boven het Como-meer in Noord Italie. Bekijk haar website! Frieda van Voorst

van Wijck, J.J.H. meneer - Rector. We schrijven voorjaar 1967. Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band staat op uitkomen. Met enige regelmaat staat daar, op de eerste verdieping, vlakbij zijn kamer, tijdens de pauzes, rector Van Wijck, kijkend naar de leerlingen die de trappen op- en aflopen. Van Wijck, patser numero uno (klopt, ik mocht hem niet zo), mocht graag aanhankelijk, om niet te zeggen touchy-feely, worden met beminijurkte meisjes uit die tijd. Af en toe riep hij ook mij bij zich, maar met een andere reden: dat lange haar van mij kon echt niet - ik geef toe: het haar kwam tot mijn oren - en ik werd opgedragen naar de kapper te gaan. En, oh ja, die kralenketting, die ik om had - zelf gemaakt nog wel - die moest ook af. 'Natuurlijk edelachtbare rector' was wat ik niet zei (Joel Staffeleu). Ik heb ook een keertje bij van Wijk op de kamer iets moeten bekennen wat ik niet gedaan had. Dat was de snelste manier om weer uit die kamer te komen (Theo van Veen).

Verbeek (??) - Tekenen

Verdaasdonk, F.P.W. - Duits

Verdam, M. - Handarbeid

Verhaaren, D.Th.J. - Wiskunde Wie weet zich nog te herinneren dat Verhaaren bij een proefwerk met stoel en al op de verwarming ging zitten en zijn pijp in de mond zodat hij een goed overzicht had op spiekers? (Letty Klerks). Ik kan mij herinneren dat ik bij Verhaaren een zgn. huiswerkvrij briefje moest halen. Maar hij herinnerde me eraan dat ik ook strafwerk bij hem moest inleveren. Ik zei dat ik dat strafwerk thuis moest maken en dat dat huiswerkvrij briefje daar ook voor gold. Hij gaf op dat moment les aan een vijfde klas (ik zat toen in de tweede denk ik) en na een hilarische discussie tussen hem en mij vond die klas dat ik gelijk had. Ik mocht het strafwerk toen laten zitten (Theo van Veen).

Vis, A.Th.M. - Gymnastiek

Vogelpohl, Yvon - Administratie Misschien niet de meest bekende voor de doorsnee leerling, Yvon was een van de twee dames op de administratie waarvan zij er dus een was. Ze was altijd heel opgewekt en je kreeg altijd medewerking als je iets vroeg, voor zover dat binnen de grenzen bleef. In mijn tijd als hoofdredacteur van de schoolkrant kwam ik er vrij vaak. Voor een enquete of zoiets heb ik ooit de volledige leerlingenlijst mogen lenen. Had ik die maar bewaard voor nu.....! Yvon woont nu (2022) ergens in Nederland.(Ben Marselis)

Vriends, M.M.C.H.M. - Biologie

Wernink, Pater J.H.A. - Godsdienst

Westenbroek, A.J.M. (Ton) - Nederlands. Heel fijn les van gehad, vooral de moderne literatuur hebben we op een heel leuke manier behandeld. Per tweetal kreeg je een moderne schrijver. Daar moest je dan minstens 2 boeken van lezen, eventueel korte verhalen en gedichten. Een werkstuk maken over deze schrijver inclusief boekbesprekingen. Iedere leerling kreeg dat werkstuk en je moest ook een voordracht houden. Zo kon je door je maar in een schrijver te verdiepen toch heel wat informatie binnen krijgen over heel veel schrijvers (Joyce Groot).

We zoeken nog :

- de concierge (meneer Hoogstraat?) die altijd en altijd bereidwillig was te helpen met het stencillen van de schoolkrant (klein, krulletjes, bril)
- de dames van de administratie, eentje inmiddels gevonden: Yvon Vogelpohl
- een kleine dame met bril, vrijwel zeker een ex-non, die geschiedenis gaf in de kelderlokalen (vrijwel zeker Zr. Godelieve Michielse). Zegt "sjikego" (lees : Chicago) jullie iets?

Ik heb afbeeldingen gebruikt uit het welbekende 'TMC kwartet'. Ik heb niet kunnen achterhalen wie het kwartet destijds heeft geproduceerd, om te vragen of er bezwaar is tegen het gebruik van de afbeeldingen op deze website. Mocht u rechthebbende zijn en bezwaar hebben (kan me haast niet voorstellen: zo'n nobel doel...) tegen gebruik op deze website, laat het me even weten.